นี่คือ บันทึกที่คุณครูศศิพร คัดเลือกจาก mblog ไป print ให้ลูกศิษย์ตัวน้อยของเธอได้อ่านกัน
ซึ่งเธอได้เข้ามาคัดเลือกบันทึกโดนใจไปให้อ่านทุกสัปดาห์ แต่ขออภัย ที่นายบอนลืมนำมารายงานให้รู้กัน....
อู้งานก็ว่าได้
1.อุบัติเหตุกับการอภัย..
2.สีของฟ้า ..
3."เพลง" ที่ร้องดังที่สุดในสนาม ราชมังคลาฯ
4.ย้อนรอย . . ."ย่ำหลวงพระบาง"
 
 
5.น้ำมันแก๊สโซฮอลกับรถยนต์ในโครงการส่วนพระองค์
  
 
6.ท่องฝัน ..
7.ดอกไม้กลางทะเลทรายในเมืองอิรัก(จุดเริ่มต้นการทำงานโมบายคลินิก)
 
 
8.กาแฟร้อน : กระทงหลงจันทร์
9.ทำนายทายทัก: หนังสือบอกอุปนิสัย
10.ลิลิตพระลอ จากวรรณคดีสู่เพลง
11.บ้าน(2)
12.บันทึกนอกเมืองไทย:จิตแจ่มใสในวันอากาศดี
13.ก่อนดวงอาทิตย์ใกล้ดับ
14.ดงฝรั่ง....ฝรั่งทำนาเกลือ
15.เที่ยวตามรอย 120 ปี ไทย-ญี่ปุ่น ต้นสน 2 รัชกาล-พระบรมสารีริกธาตุ
16.ดอกไม้กลางทะเลทรายในเมืองอิรัก(หน้าที่หลักของเราในภาคสนาม)
 
 
17.ภาคผนวก 1 สดใส รุ่งโพธิ์ทอง กับยาย pijika ก่อนไปต่อตอน 2
18.สอนปัญญาชนให้ " อ่าน "
19.การค้นพบ กฎ 90/10 (คุณว่าจริงมั้ย)
 
20.ค้างคาวกินกล้วย(คลาสสิกไทย)
++
กล่าวถึงครูน้อย ศศิพร ที่มักจะมี ชาว mblog หลายท่าน ยังถามถึง ตั้งแต่ sazzie, คุณคิม, พี่เอ๋ ฯลฯ
นายบอนพยายามถ่ายรูปครูศศิพร มาอวด แต่เค้าไม่ยอม ไม่อยากเปิดเผยตัว ไม่อยากเป็นคนดัง 
      
นี่คือ ภาพที่ ชัดที่สุดมั้ง ที่เธอยอมให้เผยแพร่ได้ (แหม ทำไปได้!!!!)
นอกจากการเป็นครูแล้ว เสาร์- อาทิตย์ เธอจะเข้ามาขายดอกไม้ที่แผงของญาติเธอในตลาดสดเมืองกาฬสินธุ์ 
เพราะเป็นครูอย่างเธอ เงินเดือนไม่ค่อยจะพอใช้  เงินออมไม่มีเลย มีบางคนบอกว่า เธอกินอุดมการณ์มากเกินไป..
ตอนนี้ ค่าน้ำมันแพงขึ้น  ค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ขยับขึ้นทุกอย่าง แต่รายได้ของครูศศิพร ยังเท่าเดิม
ทำให้ปีการศึกษานี้ หรือ เทอมปลายนี้ เป็นเทอมสุดท้ายที่เธอจะเป็นครู นักเรียนสอนเสร็จช่วงเดือน ก.พ. - มี.ค. 2551 โรงเรียน ปิดเทอม  เธอจะลาออก หยุดชีวิตการเป็นครู ไปทำอาชีพอื่น เพราะปัจจุบันนี้ลำบากเหลือเกิน  อยู่แทบไม่ได้แล้ว 
หนึ่งเหตุผลสำคัญ ถึงเวลาที่ต้องดูแล พ่อแม่ที่อายุมากขึ้นทุกวันเสียที
นายบอนคงได้รายงานบันทึกโดนใจที่เธอคัดเลือกไปให้เด็กนักเรียนอ่าน อีกไม่กี่เดือนต่อจากนี้
ส่วนต่อจากนั้น เด็กนักเรียนของเธอ คงต้องเข้ามาอ่านใน mblog กันเอง......
........ว่าจะพาตัวเธอไปให้พี่ปุ้ย +พี่ฮอลล์ pijika สัมภาษณ์ในรายการ only the lonely เพราะชีวิตรักความสัมพันธ์นั้น  น่าสนใจไม่แพ้อุดมการณ์และความตั้งใจของเธอเช่นกัน
ความคิดเห็นที่ 1
 ตอนแม่ศศิเกษียณออกมา .. เงินเดือนสุดท้ายของแม่เท่ากับตอนพี่ชายที่ทำแบงก์ได้รับเมื่อทำงานมาได้ 13 ปี นับนิ้วคร่าวๆแม่สอนมาตั้งแต่แม่อายุ 18 แม่เออร์ลี่ตอนอายุ 58 = 40 ปีค่ะ // เวลาที่เหลืออยู่ในอาชีพการสอนหนังสือ ขอให้ครูทำให้เต็มที่นะคะ บอกตรงๆว่าเสียดายคุณครูที่มีอุดมการณ์แรงๆค่ะ แต่ก็เข้าใจในสภาพความเป็นจริงเรื่องรายได้ยังชีพค่ะ  
 โดย sazzie เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 16:39  
 
ความคิดเห็นที่ 2
 พี่สาวสอนหนังสือมาเกือบ 20 ปีแล้ว ...เงินเดือนแค่พออยู่ได้ ครูจึงต้องสอนพิเศษเพื่อหารายได้พิเศษ  
 โดย conqueror เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 17:47  
 
ความคิดเห็นที่ 3
 ดีใจและขอบคุณครับ ที่ครูศศิพร คัดเลือกเรื่องของผมไปให้เด็กๆ อ่านกัน  
 โดย toon เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 17:55  
 
ความคิดเห็นที่ 4
 :) เด็กๆได้อ่านเรื่องราวหลากหลายอยู่เรื่อยๆ .. ดีจังค่ะ  
 โดย simply เมื่อ 19 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 18:57  
 
ความคิดเห็นที่ 5
 ไม่ว่าครูน้อยจะไปทำงานอะไร พี่คิดว่าครูน้อย จะทำทุกอย่างๆ ดีที่สุด เป็นแรงใจให้ค่ะ ขอบคุณที่ทำให้เด็กๆ ได้รู้เห็นสิ่งแปลกๆ ใหม่ๆ จากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ ไม่ทักท้วงค่ะ เพราะทราบดีว่าสังคมให้คุณค่า 'ครู' ต่ำกว่าความเป็นจริง เอ๊า!.....พรรคไหนมีนโยบายปรับเงินเดือนครูบ้างเนี่ย....  
 โดย pijika เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 2:55  
 
ความคิดเห็นที่ 6
 อ้าว!...คลิกไปก่อน...ไม่ได้เขียนถึงเรื่องที่นายบอนหยอดไว้ท้ายเรื่อง.....หากครูน้อยมาร่วมรายการ Only the lonely ได้ พี่ยินดีต้อนรับจากใจจริงค่ะ...ชอบคนมีอุดมการณ์ อยากรู้จักค่ะ...เรื่องราวในคืนนั้นคงมีประโยชน์หลายๆ เด้อ....  
 โดย pijika เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 2:58  
 
ความคิดเห็นที่ 7
 มารู้ว่าไผเป็นไผก็วันเนี้ย ยิ่งรู้ว่าเป็นเพื่อนร่วมอาชีพ ยิ่งทวีความอยากสัมภาษณ์มากขึ้นค่ะ  
 โดย พี่ปุ้ย/บางมด เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 14:07  
 
ความคิดเห็นที่ 8
 คุณแม่คุณศศิสอนตั้ง 40 ปี ดีจังเลย เสียดายที่ครูศศิสอนไม่นานถึงขนาดนั้น ถ้าเค้าเกิดในยุคนั้น คงจะได้สอนหนังสือจนเกษียณแน่นอนครับ  
 โดย บอน sata1msu เมื่อ 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา : 14:51  
 
Monday, November 19, 2007
20 บันทึกที่ถูกเลือกไปให้เด็กนักเรียนอ่านที่กาฬสินธุ์ และเผยโฉม ครูน้อย ศศิพร
ที่
1:18 PM
 
 
ป้ายกำกับ: only the lonely
Subscribe to:
Post Comments (Atom)


No comments:
Post a Comment