Wednesday, January 16, 2008

น้ำตา ครูน้อย... นางฟ้าบ้านไพร

16 ม.ค.2551 เป็นวันครู

.... ครู คนที่นายบอนเขียนถึงบ่อยๆ แถมยังเอาข้อเขียนของครูท่านนี้มาเผยแพร่หลายครั้ง คือ ครูน้อย ศศิพร










ครูน้อย จะทำงานในบทบาทคุณครู จนถึงวันศุกร์ที่ 29 ก.พ.2551

.....วันที่เธอจะลาออกจากการเป็นครู




ครูน้อย ศศิพร เคยบอกว่า เธอยังไม่ใช่ครูที่ดีที่สุด

.... แค่เธออยากให้เด็กนักเรียนตัวน้อยของเธอ ถูกผู้ใหญ่เอาเปรียบน้อยลง




แต่คนที่รู้จักครูน้อยเป็นอย่างดี บอกว่าส เธอใส่ "จิตใจ" เข้าไปในงานที่เธอรับผิดชอบ ก็เท่านั้นเอง




- ในระหว่างตรวจการบ้าน หลังจากที่กาเครื่องหมายถูก ผิด และเขียนเลขคะแนนที่ได้ ครูน้อยจะเขียนประโยคให้กำลังใจ คติคำคม , คำแนะนำสั้นๆ หรือวาดตัวการ์ตูนน่ารักๆ ยิ้มให้กำลังใจ ด้วยลายมือใส่ลงไปในสมุดของนักเรียนอยู่เสมอทุกๆครั้งที่ตรวจการบ้าน


- ก่อนถึงวันหยุดเทศกาลสำคัญจะมาถึง เช่น ปีใหม่ มาฆบูชา เข้าพรรษา ครูน้อยจะนำกระดาษแข็งมาตัดเป็นการ์ด และเขียนข้อความอวยพร + คติคำคมที่มีความหมาย แจกให้เด็กนักเรียนของเธอฝากไปให้คนในครอบครัวอ่านด้วย





นี่คงเป็นเคล็ดลับอย่างง่ายๆกระมัง ที่ทำให้เด็ก และผู้ปกครองของเด็ก รักครูน้อยมากกว่าครูคนอื่น




+ + + + +



มีเด็กนักเรียนหญิงคนหนึ่ง ชวนเพื่อนไปงานวันเกิดที่บ้าน ครูน้อยได้ยินพอดี เลยตั้งใจที่จะไปร่วมงานวันเกิดด้วย ทั้งๆที่เด็กคนนั้นไม่ได้ชวน




บ้านของเด็กคนนี้ อยู่ปลายนา ห่างจากหมู่บ้านราว 3 กิโลเมตร ต้องเดินลัดเลาะไปตามคันนา



ช่วงเย็นวันนั้น ครูน้อยจึงเดินทางไปที่บ้านหลังนั้น จนถึงกระท่อมหลังหนึ่ง เห็นเด็กคนนั้นนั่งอยู่บนเสื่อที่ปูตรงลานเล็กๆหน้าบ้าน
มีจานกระเบื้องวางอยู่ตรงหน้าหลายใบ มีขนมหม้อแกง ขนมชั้น ฝักข้าวโพด ขนมจีน + แกงเขียวหวาน




จานที่ใส่ขนมหม้อแกง ขนมชั้น ฝักข้าวโพด จานสามใบ จะวางชิดติดกัน แล้วมีเทียนไข 1 เล่ม ปักอยู่ตรงช่องว่างที่จานกระเบื้อง 3 ใบ วางชิดกัน
นี่คือ บรรยากาศงานวันเกิดของเด็กคนนั้น




ขณะนั้น เวลาประมาณ 6 โมงเย็น ทั่วบริเวณนั้น มีแต่เด็กน้อยนั่งอยู่คนเดียว ด้วยใบหน้าเศร้าๆ เมื่อมองไปที่ดวงตา ใบหน้าเปรอะไปด้วยน้ำตา
ครูน้อยจึงเดินเข้าไปหาเด็กคนนั้น แล้วบอกว่า ตั้งใจมางานวันเกิดของหนูนะ แล้วอวยพรวันเกิด ชวนคุย เล่านิทานดีๆ ให้เด็กคนนั้น นอนหนุนตักฟังอย่างมีความสุข





1 ทุ่มครึ่ง พ่อแม่ของเด็กกลับมาถึงบ้าน เพราะเข้าไปซื้อของในตัวจังหวัดกาฬสินธุ์ ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านกว่า 30 กิโลเมตร ระหว่างเดินทางกลับ รถสองแถวเกิดเสียกลางทาง เลยเสียเวลาซ่อมอยู่พักใหญ่ พ่อกับแม่ของเด็กเลยกลับถึงบ้านค่ำมืด





ครูน้อยจึงช่วยเติมบรรยากาศงานวันเกิด พาพ่อแม่นั่งล้อมวง จับมือเป็นวง ให้เด็กนั่งตรงกลาง จุดเทียนอวยพรวันเกิด ร้องเพลงอวยพร ซึ่งเพลงที่ร้อง เป็นเพลงลูกทุ่งของต่าย อรทัย "หน้าจอรอสาย" และตามด้วย Happy birthday to you หลังจากนั้นก็เป่าเทียนไข แล้วตัดขนมหม้อแกง ขนมชั้น หักฝักข้าวโพดยื่นให้ พ่อ แม่ และครูน้อย




จากงานวันเกิดกลางทุ่งที่มีชีวิตชีวา ทำให้เด็กนักเรียนคนหนึ่ง ที่มักจะขาดเรียนบ่อยๆ กลับมาเข้าเรียนทุกวัน และเรื่องราววันเกิดกลางทุ่งนา ได้รับการเล่าปากต่อปากจนรับรู้กันไปทั่วหมู่บ้าน




เด็กคนนั้น เรียกครูน้อย ศศิพรว่า นางฟ้า





" นางฟ้าบ้านไพร"




..
และมาถึงวันนี้ เหลือเพียงอีกไม่กี่สัปดาห์ ครูน้อยก็จะลาออกจากอาชีพครู เด็กนักเรียนหลายคนไม่อยากให้ลาออก เพราะความรัก และผูกพัน อยากให้ครูน้อยอยู่ต่อ....




...แต่ครูน้อยก็อยู่ต่อไปไม่ได้ เพราะความจำเป็นทางเศรษฐกิจ.....




ช่วงก่อนวันเด็กที่ผ่านมา มีเด็กนักเรียนไปร้องเพลง "นางฟ้าบ้านไพร" ให้ครูน้อยฟัง


ครูน้อย น้ำตารินไหล ได้แต่ยิ้มรับ

แม้จะไม่ได้อยู่ดูแลเด็กนักเรียนต่อไป แต่ยังมีเพื่อนครูที่มีความตั้งใจและอุดมการณ์เดียวกับเธอ อยู่ในโรงเรียนนั้นเช่นกัน






..... วันครูปีนี้ นายบอนเลยเอาเพลง "นางฟ้าบ้านไพร" ที่ทำให้ครูน้อยน้ำตาไหล มาฝากกันครับ








เพลง นางฟ้าบ้านไพร


นักร้อง แพรวา พัชรี




หนูแสนดีใจนับตั้งแต่คุณครูย้ายมา นักเรียนบ้านป่า เหมือนมีนางฟ้ากลางใจ



ครูสาวจากเมืองมุ่งหน้ามาสอนบ้านไพร ชาวบ้านก็พลอยสดใส ดีใจไปกับเด็กน้อย



ตอนเช้าเฝ้าคอยหน้าโรงเรียน ส่งรอยยิ้มงาม ตั้งใจทุกยาม สมดังเด็กหวังและคอย



อบรมชี้ทาง เป็นตัวอย่างที่ดีเลิศลอย เป็นพิมพ์ไร้ทางด่างพร้อย ครูคอยสร้างสรรค์บ้านนา





อย่าด่วนย้ายจากไปไหนนะคุณครู เด็กเด็กบ้านไพรทุกผู้ คอยคนอย่างครูนานมา



อยู่ช่วยสร้างสรรค์ ถิ่นกันดารให้ดีเถิดหนา เติมฝันเด็กน้อยบ้านป่า แต้มรอยยิ้มงามกลางใจ



นางฟ้าบ้านไพรครูคนใหม่ในใจผองชน หนักเบาไม่บ่น ยอมทนเดินหนทางไกล



ทุกคนรักครูพร้อมยืนสู้เคียงครูเรื่อยไป ขอครูอยู่เป็นเทียนชัย ส่องใสกลางไพรนานนาน







******





* * นายบอนได้ทาบทาม ครูน้อย ศศิพร มาเป็นแขกรับเชิญในรายการ Only the lonely ให้พี่ฮอลล์ พี่ปุ้ยแล้ว ซึ่งครูน้อยบอก OK จะพยายามหาเวลาที่จะไปออกรายการก่อนจะถึงวันสุดท้ายในอาชีพครู




คราวนี้จะได้รับรู้กับแง่มุมชีวิตของผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งทั้งความทุกข์ยาก มุมมองการใช้ชีวิต และเรื่องราวความรักจากการคบหาดูใจกับผู้ชายหลายคนที่เดินเข้ามาในชีวิตของเธอ แต่ในที่สุด เธอเลือกที่จะแต่งกับงานดีกว่า จนกลายเป็น ครูน้อย - นางฟ้าบ้านไพรของเด็กๆในวันนี้!!!!!!








วามคิดเห็นที่ 1
เพลงกระตุกๆ ค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะคอมพ์พี่เองหรือเปล่า แต่ยังพอฟังได้ว่าเพลงเพราะนะคะ รอครูน้อยมาเป็นแขกรับเชิญอยู่ค่ะ
โดย pijika เมื่อ 16 มกราคม 2551 เวลา : 16:22

ความคิดเห็นที่ 2
คงเพราะตัวเวบ video.google ครับ ถ้าช่วงไหนคนใช้เยอะ ดู฿คลิปก็จะกระตุก ถ้าวันไหนไม่ค่อยมีคนใช้ พี่ฮอลล์ก็ดูคลิปได้ไม่กระตุกนะครับ
โดย บอน sata1msu เมื่อ 16 มกราคม 2551 เวลา : 16:38

ความคิดเห็นที่ 3
น่ารักนะคะคุณบอน ^^
โดย conqueror เมื่อ 16 มกราคม 2551 เวลา : 16:46

ความคิดเห็นที่ 4
ครูน้อยคงจะลาออกจากความเป็นครูไม่ได้แน่ๆค่ะ
โดย septimus เมื่อ 16 มกราคม 2551 เวลา : 18:57

ความคิดเห็นที่ 5
อ่านแล้วน้ำตาไหลเฉยเลยอ่ะนายบอน
โดย leelawadee2u เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 10:31

ความคิดเห็นที่ 6
ซึ้งค่ะ
โดย gibsii เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:03

ความคิดเห็นที่ 7
ซึ้งจริงๆ
โดย fw เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:27

ความคิดเห็นที่ 8
น ่ารักและงดงามจริงๆแหละครับคุณconqueror นายบอนเลยพยายามเอาเรื่องของครูน้อยมาถ่ายทอดใน mblog มาเรื่อยๆ เสียดายจังที่เธอจะไปทำงานอื่นแล้ว
โดย บอน sata1msu เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:44

ความคิดเห็นที่ 9
ครูน้อยมีวิญญาณความเป็นครูเต็มหัวใจครับคุณ septimus คาดหวังว่า วันหนึ่งข้างหน้่า ครูน้อยจะกลับมาเป็นครูอีกครั้งหนึ่ง
โดย บอน sata1msu เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:45

ความคิดเห็นที่ 10
แหม คุณลีลาน้ำตาไหล เหมือนครูน้อย ศศิพร หรือเปล่าหนอ :)))
โดย บอน sata1msu เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:46

ความคิดเห็นที่ 11
ขอบคุณครับคุณ gibsii & fw
โดย บอน sata1msu เมื่อ 17 มกราคม 2551 เวลา : 11:46

No comments:

Post a Comment